سیاره رنج

دنیا صراط آخرت است و در آن ، هر کسی با رشته حب به امام خویش بسته است.

سیاره رنج

دنیا صراط آخرت است و در آن ، هر کسی با رشته حب به امام خویش بسته است.

سوختیم و لب گَزیده ایم

در هوای دل نفس کشیده ایم

آشیانه ها گُزیده ایم

از غم عبور لحظه ها

سوختیم و لب گَزیده ایم

تا هوا، هوای توست

روی از غریبه ها گرفته ایم

آن زمان که رفتی، آسمان گرفت

رنج ها و دردها کشیده ایم

این شعارها و شعرها و اشک ها

در غیاب چشم تو سروده ایم...

نظرات 1 + ارسال نظر
آوا دوشنبه 9 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 05:27 ب.ظ

وای وای وای! حال کردم آباجی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد