"امام عصر گلویم فشرده از درد است
هنوز حال و هوای قبیله ام سرد است
بسیجیان تو اینک غریب دورانند
اگر تو نیز نیایی غریب می مانند..."
بگذار وبلاگ تان را فیلتر کنند اما آب در دل همان "بعضی ها" که نسل ما خوب می شناسدشان تکان نخورد!
بگذار پدرانمان را به موزه ها ببرند و "بعضی ها " هزینه ساخت آن موزه های کذایی را پرداخت کنند! بالاخره آرامش و امنیت، هزینه دارد دیگر!
بگذار نام امام مان را ببرند و " بعضی ها " مرامش را ( به زعم خودشان البته ! ) زیر چرخ های بازسازی و اصلاح انقلاب! له کنند!
بگذار فرزندان روح الله را آتش بزنند و " بعضی ها " سوختن شان را به تماشا بنشینند، غافل از اینکه ما ققنوسیم و سوختن ما تولد است.
امروز تاسوعاست، به یاد عباس ابن علی می گویم: دوست داشتید برایتان امان نامه می آوردند، در حالی که فرزند خلف زهرا(سلام الله علیها) هم از کینه ها و بغض هایشان در امان نیست؟!
به قول مصطفای خوبیها، چمران : می خواهم مظلوم باشم ولی راه خود را به حق بدانم. نمی خواهم قدرت داشته باشم ولی ظلم کنم... خوش دارم گمنام و تنها باشم تا در غوغای کشمکش های پوچ مدفون نشوم..."
فقط یک جمله آقای قدیانی!
یادتون باشه مومن در هیچ چارچوبی نمی گنجد!
حاشا که بچه بسیجی میدان را خالی کند.
یا حق
جراحت کربلا هنوز هم تازه است، و تا آن خون خواه مقتول کربلا نیاید این جراحت التیام نمی پذیرد.